Odpust 2011

Opublikowano: poniedziałek, 21 listopada 2011 20:42

Odpust parafialny – garść informacji

Odpust parafialny jest świętem patronalnym kościoła parafialnego. W pierwszych wiekach chrześcijanie nie budowali kościołów – Eucharystię sprawowano w domach. Od IV wieku, po uzyskaniu wolności wyznaniowej, chrześcijanie zaczęli budować świątynie, jednak wybór miejsca nie był przypadkowy. Stawiano kościoły w miejscach, gdzie istniał kult świętych, zwłaszcza męczenników (np. w miejscu ich śmierci). Dzięki temu otrzymywały swoich świętych patronów. Troszczono się także, aby w nowym kościele znajdowały się relikwie świętego. Pierwsze kościoły przyjmowały za swoich patronów zwłaszcza Apostołów i świętych męczenników. Potem poświęcano nowe kościoły Najświętszej Maryi Pannie, a w wiekach późniejszych także Jezusowi Chrystusowi, Duchowi Świętemu oraz odwoływano się do przymiotów boskich (np. Opatrzności Bożej, Miłosierdzia Bożego) i wydarzeń zbawczych (np. Chrztu Pańskiego, Podwyższenia Krzyża). Dzień nadania „tytułu” kościołowi stawał się świętem kościoła i parafii.
W to parafialne święto, oprócz uroczystej Mszy św., organizowano procesje, przedstawienia obrazujące życie czczonego świętego, urządzano wspólne zabawy i uczty. W późniejszych wiekach uczestnictwo w święcie patrona kościoła dawało możliwość uzyskania odpustów, przez co święto patronalne kościoła zaczęto nazywać odpustem parafialnym. Możliwość uzyskania odpustów zmieniła charakter parafialnego święta – podkreślano konieczność pokuty i nawrócenia. Przed uroczystością odpustową organizowano specjalne przygotowania, gdzie ważne miejsce zajmowała spowiedź.


 
Odpust - bez odpustu!?

"...przez posługę swojego Kościoła Bóg okazuje swoje miłosierdzie światu, udzielając mu cennego daru, który od bardzo dawna nosi miano odpustu" (Jan Paweł II Incarnationis mysterium nr 9)

Co roku w naszej parafii obchodzimy uroczystość odpustową ku czci naszej patronki św. Katarzyny Aleksandryjskiej 25 listopada. Do tej niezwykłej uroczystości przygotowujemy się porządkując kościół i stawiając piękne kwiaty. Cieszymy się wszyscy z tego, że możemy w ten sposób tworzyć wspólnotę pracując przy kościele parafialnym /choć nie tylko z tej okazji, ale systematycznie/, aby potem świętować uroczystość odpustową. Suma odpustowa sprawowana będzie o godz. 18.00 , zakończona litanią do św. Katarzyny przed Najświętszym Sakramentem i uroczystym błogosławieństwem.

Czym tak naprawdę jest odpust?

W związku z uroczystością odpustową powstaje pytanie, czy odpust parafialny to tylko ta oprawa zewnętrzna, piękne kwiaty, porządek? Otóż trzeba nam katolikom przypomnieć czym jest odpust, jakie jest jego znaczenie? Z okazji święta patronalnego można w kościele parafialnym zyskać tzw. odpust zupełny, ale rzadko kiedy zyskuje ktoś odpust, a już prawie nigdy nie praktykuje się tego wspólnie. Pozostała tylko nazwa święta Patrona kościoła: odpust. Odpust - bez odpustu. Wierni przeważnie nie wiedzą jakie są warunki zyskania odpustu, jak to praktycznie zrobić, jak wzbudzić intencję, na czym polega tzw. dzieło odpustowe itp. Wierni widzą też kapłanów przyjeżdżających na "odpust", ale nie zawsze widzą ich wszystkich w kościele, przyjeżdżają z dekanatu i okolicy na obiad czy kolację i to wszystko. Czym więc ma być dla nas odpust? Zarówno Katechizm Kościoła Katolickiego (1471-1479), wyjaśniających naukę Kościoła dotyczącą odpustów, jak i Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983r. w kanonach 992-997, określających istotę odpustu, odwołują się do Konstytucji apostolskiej papieża Pawła VI o odpustach Indulgentiarum doctrina. Czytamy w niej m.in. że:
"Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca Chrystusa i świętych".
W tej definicji zawiera się cała istotna nauka katolicka o odpustach i zarazem podstawowe założenia teologiczne praktyki odpustowej.

Kto może zyskać odpust i jakie są warunki?

Z treści kan. 994 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983r. wynika że:
• każdy wierny może uzyskać odpust;
• dany odpust może być ofiarowany dla siebie samego lub na sposób wstawiennictwa za zmarłych.
Uzyskanie odpustu zależy jednak od wypełnienia określonych warunków, albowiem nie wystarczy, aby wierny w dniu święta patronalnego parafii nawiedził kościół, odmówił wskazaną modlitwę i w ten sposób bez większego wysiłku i zaangażowania, uzyskał "automatycznie" odpust. Skuteczność odpustów zależy od wewnętrznej dyspozycji przyjmującego i wymaga wewnętrznej przemiany oczyszczającej. Darowanie kar doczesnych, jak w ogóle odpuszczenie grzechów nie może się dokonać bez zerwania z grzechem, bez pokutnego usposobienia. Przy uzyskaniu odpustów zupełnych muszą być spełnione następujące warunki:
• spowiedź sakramentalna /lub stan łaski uświęcającej/
• Komunia eucharystyczna
• modlitwa według intencji Ojca świętego
• wyzbycie się jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet lekkiego

Czym jest odpust cząstkowy?

Oprócz odpustu zupełnego istnieją w praktyce Kościoła, również odpusty cząstkowe. Kan. 993, KPK 1983 podaje nam, iż "odpust jest cząstkowy albo zupełny, zależnie od tego, czy uwalnia od kary doczesnej za grzechy w części lub w całości". Penitencjaria Apostolska podkreśla możliwość zyskania odpustu cząstkowego poprzez trzy ogólne formy. Odpustu cząstkowego może więc uzyskać wierny:
• który w wykonywaniu swoich obowiązków i znoszeniu przeciwności życiowych, skierowuje swoją myśl z pokorną ufnością do Boga, dołączając - choćby tylko wewnętrznie - jakieś pobożne wezwanie.
• który kierując się duchem wiary zaofiaruje sam siebie albo przeznaczy swoje dobra w duchu miłosierdzia, na służbę braciom znajdujących się w potrzebie.
• który w duchu pokuty powstrzyma się dobrowolnie od rzeczy godziwej i miłej dla niego.
Penitencjaria Apostolska sporządziła ponadto wykaz szczegółowych nadań odpustów związanych z poszczególnymi modlitwami lub pobożnymi czynami.

Odpusty - dar od Boga.

Zastanówmy się nad tym jak przeżywamy odpust w parafii. A może jest to odpust - bez odpustu!? Jest to wspaniały dar od Boga - możliwość zyskiwania odpustów - dla siebie, bądź dla zmarłych, którzy w czyśćcu dopełniają zadośćuczynienia za popełnione przez siebie grzechy, by dojść do doskonałej miłości. Odpust jest więc częściowym lub całkowitym uleczeniem ran będących skutkiem grzechu, jest to oczyszczenie ludzkiego "ja" z tego wszystkiego, co nie pozwala człowiekowi na pełną wspólnotę z Bogiem. Dlatego często korzystajmy z tego Bożego miłosierdzia bo przecież każdy z nas jest odpowiedzialny przed Bogiem o zbawienie własne i bliskich.